Լինում է մի աղջիկ, որի անունը Լուսինե էր ։ Նա շատ էր սիրում արագիլներին, և ամենօր նայում էր պատուհանց դուրս, թե ինչպես են արագիլները կանգնել իր տան դռան դեմը ։ Հանկարծ աշնանը նա նայեց պատուհանից տեսավ, որ արագիլները չկան։ Նա շատ տխրեց։ Իսկ հաջորդ օրը Լուսինեն գնաց դպրոց ։ Դպրոցում անցան թռչունների մասին, թ՞ե ինչու են թռչունների կեսը թռչում տաք երկրներ ։ Ուսուցչուհին պատմեց։
—Թռչունների կեսը թռչում են տաք երկրներ, որովհետև որսը պակասում է, սկսվում են ցրտերը իսկ մնացած թռչունները դիմանում են ցրտին և նրանք իրենց համար ժամանակին որս էին հավաքել։
Լուսինեն նոր հասկացավ թե ինչո՞ւ այլևս արագիլնեը չեն կանգնում իրենց տան դռան դեմը։ Աղջիկը ուրախ ուրախ գնաց արեց իր դասերը ։ Եկավ քնելու ժամը աղջիկը քնեց և տեսավ երազ թե ինչպես են արագիլները վերադարձել ։
Հասմիկ Գալստյանի բլոգ 
Leave a comment